Intellectueel oneerlijk en beledigend

Intellectueel oneerlijk en beledigend

ETIENNE VERMEERSCH dient Oscar Van den Boogaard en Bert Bultinck van antwoord. Van den Boogaard noemt zijn visie over geboortebeperking fascistisch en Bultinck legt hem uitspraken in de mond die hij niet heeft gedaan, zegt de ethicus.

 

Etienne Vermeersch I De Standaard, 16 november 2011

Binnen een tijdspanne van acht dagen publiceert De Standaard twee artikels die ik als intellectueel oneerlijk en één zelfs als beledigend ervaar. Op 4 november schrijft Oscar Van den Boogaard dat ik voorstander ben van verplichte geboortebeperking, wat het masterplan zou zijn van een fascist: ik zou mensen 'scheiden naar land van herkomst en opstapelen'. Hij beroept zich hierbij niet op door mij geschreven teksten, maar op een klungelig verslag van een telefonisch onderhoud, onder een totaal misleidende titel. (Het verscheen in Het Nieuwsblad en ook op DS Online).

Mijn hoofdthesis bestond erin dat specifieke mensenrechten (zoals het recht op procreatie) op zichzelf niet absoluut zijn: je moet ze in de balans leggen met andere rechten en waarden. Momenteel worden in een gebied van Niger tot Somalië duizenden kinderen geboren die gedoemd zijn om enkele weken of maanden vreselijk te lijden en dan van honger te sterven. Zoiets vermijden is voor mij belangrijker dan een onbeperkt recht op voortplanting handhaven. Van den Boogaard vindt mijn ethische visie fascistisch; ik vind zijn standpunt hardvochtig en dom. Misschien kan hij eens een bevattelijk boekje over fascisme lezen.

Munitie voor het establishment

Bert Bultinck bespreekt een recent boek van mij, De Multiculturele Samenleving. Hij maakt het niet zo bont als Van den Boogaard, maar het is intellectueel oneerlijk mij zaken toe te schrijven die niet in het boek staan. ('Het is erger: het komt gewoon niet bij hem op', 'aanpassen of opkrassen, al staat dat er niet met zoveel woorden'). Niet alleen staat dat er niet; uit al mijn teksten, en ook uit deze, blijkt dat ik zoiets verafschuw.

Bultinck vraagt zich af of ik nu rechts of links ben. Als er zwakken en sterken zijn, kies ik normaal voor de zwakkeren. In die zin ben ik links. Maar om te weten hoe ik die zwakkeren kan steunen, kies ik niet voor dogma's, maar voor redelijk onderzoek.

Bultinck zegt dat ik de Eerste Golfoorlog goedkeurde, maar hij verzwijgt dat ik de Tweede veroordeelde.
Hij schrijft mij 'aanbevelingen voor gedwongen uitwijzingen toe', terwijl wij directieven opstelden om de reeds bestaande praktijken humaner te maken. Hij denkt dat ik tegen de 'multiculturele samenleving' ben; maar ik toon alleen aan dat die niet bestaat. (Tenzij men 'afstamming' verwart met 'cultuur'). 

Hij onderstreept in vetjes 'Want wie zou er vandaag, of twintig jaar geleden, pleiten voor een wereldbeeld waarin mensen trouw moeten zijn aan hun cultuur, godsdienst of natie'. Hij weet dus niet dat Marokko en Turkije mensen het recht ontzeggen om afstand te doen van hun nationaliteit. Als dat geen krachtige aansporing is tot wat ik 'rootisme' noem... Hij weet ook niet dat de Turkse premier Erdogan in 2008 gezegd heeft dat 'assimilatie een misdaad is tegen de menselijkheid'. Dat betekent wel degelijk dat Turken trouw moeten blijven aan hun 'cultuur, godsdienst en natie'.

Het komt volgens Bultinck bij mij niet op 'dat een cultuur ons zou kunnen beïnvloeden'. Maar hij was allicht nog niet geboren toen ik reeds de 'intellectus agens' bij Ibn Rusjd (Averroës) bestudeerde, de optica van al Haytham (Alhazen) en de medische ethiek van de middeleeuwse Arabische artsen. Overigens zou ik zijn verzameling van boeken over de kunst van vreemde culturen met de mijne willen vergelijken.

Ten slotte denkt hij dat ik sinds 9/11 munitie voor het establishment ben gaan leveren. De kerngedachten van dit boek publiceerde ik echter in Ons Erfdeel in 1994. Dat is zes jaar voor het ophefmakend stuk van Paul Scheffer 'Het multiculturele drama'. Tenslotte beweer ik niet dat mensen zich aan het 'Westen' moeten aanpassen: ik heb het altijd over de universalia van wetenschap en mensenrechten. Kortom, Bert Bultinck heeft van het boek(je) niets begrepen, of heeft niets willen begrijpen.